Rozdział 15 "to ja powinnam Cię przeprosić za moje zachowanie"

*Claudia*

                        

Druga Doba, Agatha nie daje żadnego znaku życia.

Siedziałam na sofie wtulona już powoli zasypiającego Zayn’a. Patrzyłam co chwile to na sufit, to na Liam’a siedzącego przede mną z Danielle, to na obok śpiącego Horana, który tulił do siebie paczkę Chipsów, i na siedzącego Louis’a na podłodzę piszącego sms’y. Od dwóch dni tak pisze je i pisze, że się zaraz wkurzę. Chłopaków również to denerwowało, ale nie chcieli tego mu mówić, więc ja chciałam mu to powiedzieć. Za drzwiami dobijali się dziennikarze, omg, co to za dzień?

-Tomlinson. Łaskaw mógłbyś nie pisać te zasrane sms’y?- krzyknęłam budząc przy tym resztę

-A bo co?- skrzywił twarz

-Bo piszesz je od dwóch dni, nawet nie interesując się Agathą, tylko tym idiotycznym telefonem.!-ponownie krzyknęłam

-A co ja to jestem? Mam siedzieć tak jak wy bezczynnie i czekać na jakiś cud? – uniósł ręce do góry i poprawił włosy.

-Louis weź się uspokój!- spojrzał na Niego wrogo Liam

-Idę z tego domu!-wstał z kolorowego dywanu i skierował się w drzwi wyjściowe

-Taaa.. najlepiej idz na dwór i pisz te „sms’y” z kimś tam,bo tylko to umiesz-!zrobiłam cudzysłów w powietrzu i wtuliłam się w ramie bruneta–boże , jak on mnie denerwuje.

-Przeczuwam, że on ma chyba dziewczynę- spojrzał na mnie dziwnie Harry wyciągając telefon z kieszeni- Ej! Jakiś numer dzwoni.

-Odbierz ostrożnie i nie denerwuj się- wziął parę oddechów Payne tuląc do siebie Dan

Nie pewnie odebrał Harry telefon siadając na sofie. Po chwili na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Skrzywiłam się trochę w jego stronę i czekałam, aż nam coś powiem

-Agatha się znalazła!- krzyknął uradowany loczek- jest u Justin’a Bieber’a

-Że coo.. ! – krzyknął uradowany Blondyn- pakujcie się , bo ja chcę autograf.Boże, jedziemy, JB w UK dajecie- szybko wstał Horan z sofy kierując się w drzwi wyjściowe.- ubierać szybko buty, poprawić swoje włosy, uśmiech ! i po autograf OMG … jak ja się jaram

- Co za pacan!-walnęłam się z otwartej ręki w łeb- jedzcie, a ja tu zostanę, muszę coś zrobić. – szepnęłam i poszłam na górę.

Byłam bardzo uradowana, że moja młodsza siostrzyczka się znalazła. Nie wiem, co bym sobie zrobiła, gdyby się nie znalazła.Pewnie odebrałabym sobie życie

~**~

-Agatha! –przytuliłam moją siostrę mocno do siebie, gdy przekroczyła próg domu.

-Claudia! –oddała mój uścisk- Przepraszam za moje zachowanie- szepnęła przez łzy

-Nie masz za co przepraszać, to ja powinnam Cię przeprosić za moje zachowanie, nie powinnam tak mówić, tylko zaakceptować to osobę z jaką jesteś. Nie powinnam od razu tak wybuchać złością, tylko pogratulować i że czekam na Wasz ślub i dzieci .- zaczęłam już na maska płakać w jej ramie.

-Nie płacz ty mój rudzielcu- zaśmiała się, a reszta chłopaków również na jej hasło prasknęła śmiechem- ładnie Ci w tym kolorku

-Dziękuje Ci – wytarłam łzy z policzków

Usiedliśmy wszyscy w salonie zadowoleni.Zaczęliśmy prowadzić dialog, a w mojej głowie zadawałam sobie mnóstwo pytań. Zastanawiałam się, kto to może być. I chyba już wiedziałam kto , ale nie chciałam mówić im, chciałam to sama załatwić między nim, a mną.

-Ja i Harry jedziemy jutro do Ojca, bo wrócił- chwycili się za ręce uśmiechnięci

-To jedzcie, ja zostaje w domu, muszę parę rzeczy załatwić.- odwróciłam głowę w inną stronę .

-Ja ,Niall i Liam jedziemy na mecz piłki nożnej- uśmiechnęli się szeroko do siebie.

-A Lou?- spytała siostra

-Ma dziewczynę, nie wiedziałaś o tym? Całymi dniami pisze i pisze te cholerne sms;y- uderzyłam ręką o stół.

-Oooo.. Claudia zazdrosna-powiedzieli wszyscy chórem .

-jaaa…!?- wstałam aż szokowana- ja o nikogo nie byłam zazdrosna! To jego życie i jego sprawa. Mnie on nie interesuje

-Jasne, jasne- uśmiechnął się chytrze Harrold i przytulił do siebie Agathę.

Ja zazdrosna? Nie no to naprawdę był dobry i śmieszny żart. Nie dobijajcie mnie więcej nigdy w życiu

-Jezusisko! – krzyknął Niall- patrzcie- pokazał zdjęcie Biebera i coś czarne pobazgrane na nim.

-Weź to , bo będę musiała jechać do okulisty! – zasłoniłam oczy i przetarłam kilka razy.

-Ale jesteś! – udawał obrażonego Horan.

*Następny dzień*

Agatha i Harry zbierali się na wyjazd do Ojca. Aaa.. niech sobie jadą, ja nie mam zamiaru go widzieć na oczy. Teraz się opiekuńczy robić.. mam płakać.

-Horan- krzyknął z dołu Liam- chodz już, bo odjedziemy bez Ciebie.

Ze schodów zobaczyłam biegnącego Blondyna z kanapką w buzi

-My jedziemy Claudia, jakby co to dzwoń do nas, to by szybko przyjedziemy.

-Dobra, dobra- machnęłam ręką i przełączyłam kanał w telewizorze.

Zostałam sama w tym dużym domu. Louis gdzieś wcześnie rano poszedł i nawet nie wiem kiedy wróci. Trochę się bałam zostać sama w tym czymś, no ale przynajmniej mogłam umówić się z Richardem i dać mu porządne lanie. Wiedziałam, że to on. A dlaczego? Chce dać mi nauczkę, że z nim zerwałam . A co mi tam.. to debil i tyle. Usłyszałam pukanie do drzwi. Wstałam szyby i je otworzyłam.

-Panna Claudia Cowell?- spytał listonosz? Co jest?

-No taak, a co?- oparłam się o otwarte drzwi.

-Niech Panienka się ubierze ślicznie i wsiądzie do tej czarnej limuzyny.- wskazał na auto stojące za bramą.

- Nigdzie nie ide! – chciałam zamknąć drzwi, ale je przytrzymał .

- Pójdzie Pani. Czekam- odszedł a mnie zostawił samą.

Szokowana poszłam na górę , otworzyłam szafę i szukałam coś do ubrania. Niestety nie miałam nić ładnego, więc poszłam do pokoju Agathy i pogrzebałam coś w jej szafie. Znalazłam śliczną białą bluzkę i spódniczkę. Po paru minutach byłam gotowa i wyszłam z domu zamykając go na klucz. Wyprostowałam włosy i zawiązałam białą bandamkę na włosy, a na ręce wzięłam parę bransoletek .

-Zapraszam- otworzył jakiś facet w garniturze drzwi od limuzyny .

Wsiadłam do niej i odjechaliśmy od mojego domu. Gdzie ja jadę?

----

Cześć Wam ;C przepraszam Was,że nic nie dodałam w sobotę, ale dostałam karę na komputer i nie mogłam jak wejść , a teraz to na szybkiego napisałam pod nieobecność Taty i jakieś gówno wyszło kutwa ;C PRZEPRASZAM ZA MÓJ DENNY ROZDZIAŁ ! ;c 

19 komentarzy- następny rozdział

jeszcze raz przepraszam ;C  

Claudia